The Bad Good and de Ugly, de meningen waren nogal verdeeld toen deze motor uitkwam.

De ZXR750, voor het eerst gezien in 1989, is zelfs naar de huidige maatstaven een prachtige machine. Het is strak en ziet er erg zakelijk uit. Rijkelijk afgewerkt met een dikke verflaag die zo typerend is voor Kawasaki's topmotoren uit die periode, de kleurstelling bootst perfect de racestyling na. Zelfs bij stilstand neemt de ZXR een agressieve houding aan. Hij ziet er op de weg uit als een racer met zijn grote aluminium frame en sexy luchtopeningen die net onder de spiegels zijn weggestopt en die de hongerige luchtkast voeden via een paar slangen voor ruimtevaartstofzuigers die in de benzinetank verdwijnen.

In overeenstemming met Kawasaki's wilde en ruige tweetaktmachines, is de ZXR750 een door en door rauw en ongetemd beest. De motor ontwikkelt zijn meer dan 100 paarden op een manier die altijd opwindend blijft,

Deze twee kocht ik als set van iemand die ze al lange tijd had opgeslagen in een garage, en ze later niet meer aan de gang kreeg. Met wat onderhoud en ultrasoon reinigen van de carburateurs plus remklauw revisie waren ze technisch weer klaar voor de weg. De rode had alleen een goede poets beurt nodig en bij de groene moest ik alleen de tank en kont opnieuw spuiten. gelukkig kon ik nog wel aan de originele stickers komen. Op uitnodiging van de organisator van de Classic Superbike Meeting hebben wij op dit evenement met deze motors gestaan met veel positieve reacties.